De Bouwmeester van Zielen
Er was eens een man genaamd Arvid, die bekend stond om zijn stille aard en introspectieve blik. Wat de dorpsbewoners niet wisten, was dat Arvid niet alleen leefde. Diepe stemmen in zijn hoofd spraken met hem, elk met hun eigen wil en kracht. Waar anderen chaos zouden zien, zag Arvid mogelijkheden.
Op een nacht, terwijl de maan fel scheen, werd Arvid wakker uit een levendige droom. In zijn droom had hij een land gezien, levend en ademend, een plek van harmonie waar iedere stem zijn plaats vond. Geïnspireerd besloot hij: hij zou dit land tot leven brengen. Hij reisde naar een afgelegen vallei en begon zijn werk.
Maar Arvids stemmen waren niet altijd verenigd in hun visie. De stem van Ambitie eiste snelheid en grootsheid, terwijl de stem van Wijsheid opriep tot geduld en evenwicht. Creativiteit wilde een wonderlijke stad bouwen van glazen torens, terwijl Praktijk hamerde op bruikbaarheid en stevigheid. En Liefde, zij verlangde naar een thuis voor iedereen, maar Koel Berekeningsvermogen maakte zich zorgen over wat zij als naïef zag.
Arvid wist dat het land alleen zou kunnen slagen als de stemmen samenwerkten. Hij nam de rol van bemiddelaar op zich, luisterend en reagerend, sturend en verbindend. Langzaam begon het land vorm te krijgen: een stad die diversiteit en balans weerspiegelde, waar torens van glas en eenvoudige huizen naast elkaar stonden, en waar ieder een plek vond.
Toen rivaliserende vorsten hoorden van Arvids wonderland, probeerden zij het te veroveren. Maar de stemmen, die nu als één werkten, hielpen Arvid om strategieën te bedenken en bondgenoten te vinden. Samen hielden zij het land veilig.
Op een dag, vele jaren later, keek Arvid over het land dat hij had gecreëerd. De stemmen in zijn hoofd waren stil geworden, niet omdat ze verdwenen waren, maar omdat ze nu harmonieus samenleefden – als één. Hij besefte dat het land niet alleen een plek was, maar een weerspiegeling van zijn eigen innerlijke vrede.
En zo leefde het land voort, zowel in de vallei als in Arvids hart
Reactie plaatsen
Reacties